१. धागे (तंतू): ओळख आणि प्रकार
तंतू (Fibre): वस्त्र बनवण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या लांब, अखंड आणि मजबूत धाग्यांना तंतू म्हणतात. कापड हे तंतूंपासून प्रथम धागा (Yarn) बनवून आणि नंतर ते धागे विणून (Weaving) किंवा गुंफून (Knitting) तयार केले जाते.
तंतूंचे मुख्य प्रकार: स्रोतानुसार तंतूंचे दोन मुख्य प्रकार पडतात. १. नैसर्गिक तंतू (Natural Fibres): जे तंतू वनस्पती किंवा प्राण्यांपासून मिळवले जातात. २. संश्लिष्ट किंवा कृत्रिम तंतू (Synthetic Fibres): जे तंतू मानवाद्वारे रासायनिक प्रक्रिया करून कारखान्यात बनवले जातात.
२. नैसर्गिक धागे(Natural Fibres)
जे तंतू थेट निसर्गातील वनस्पती किंवा प्राणी स्रोतांकडून मिळतात, त्यांना नैसर्गिक तंतू म्हणतात.
अ) वनस्पतीजन्य धागे(Plant Fibres)
हे तंतू मुख्यत्वे 'सेल्युलोज' (Cellulose) या नैसर्गिक बहुवारिकापासून बनलेले असतात.
कापूस (Cotton):
स्रोत: कपाशीच्या झाडाची फळे, ज्यांना 'बोंडे' (Cotton bolls) म्हणतात. बोंडे परिपक्व झाल्यावर फुटतात व बियांसोबत कापूस दिसू लागतो.
हवामान: कापसाच्या वाढीसाठी उष्ण हवामान आणि काळी माती (रेगूर) आवश्यक असते.
प्रक्रिया: सरकी काढणे (Ginning): कापसाच्या तंतूंना बियांपासून वेगळे करण्याच्या प्रक्रियेला 'सरकी काढणे' म्हणतात. हे यंत्राद्वारे केले जाते.
गुणधर्म: मऊ, आरामदायक, हवा खेळती राहते, पाणी (घाम) चांगल्या प्रकारे शोषतो.
उपयोग: सुती कपडे, शर्ट, साड्या, बेडशीट, टॉवेल, जखमेवर लावण्यासाठी मलमपट्टी, दिव्यातील वात.
ताग (Jute):
स्रोत: तागाच्या (Jute plant) झाडाची 'खोड' (Stem).
प्रक्रिया: तागाची झाडे फुलोऱ्यावर असताना कापणी केली जाते. त्यांची खोडे काही दिवस पाण्यात भिजत ठेवली जातात. यामुळे खोड कुजते आणि तंतू हाताने सहज वेगळे करता येतात.
गुणधर्म: खूप मजबूत, टिकाऊ, परंतु खरबरीत.
उपयोग: गोणपाट (पोती), पिशव्या, दोरखंड, पायपुसणी, शोभेच्या वस्तू.
काथ्या (Coir):
स्रोत: नारळाच्या फळाचे बाहेरील आवरण (Husk).
गुणधर्म: कठीण, पाण्यात सहजासहजी कुजत नाही.
उपयोग: दोर, पायपुसणी, ब्रश, गाद्या भरणे.
लिनेन (Linen):
स्रोत: 'फ्लॅक्स' (Flax) नावाच्या वनस्पतीच्या खोडापासून मिळतो.
गुणधर्म: मजबूत, थंडावा देणारा.
ब) प्राणिजन्य धागे(Animal Fibres)
हे तंतू मुख्यत्वे 'प्रथिनां'पासून (Proteins) बनलेले असतात.
लोकर (Wool):
स्रोत: मुख्यत्वे मेंढी (Sheep). याशिवाय अंगोरा बकरी (अंगोरा लोकर), काश्मिरी बकरी (पश्मिना शाल), याक (लडाख, तिबेट), उंट आणि लामा (दक्षिण अमेरिका) यांच्या केसांचाही वापर होतो.
गुणधर्म: लोकर उष्णतेची दुर्वाहक (Poor conductor of heat) असते. लोकरीचे तंतू हवा अडकवून (Trap) ठेवतात, जी शरीराची उष्णता बाहेर जाऊ देत नाही, त्यामुळे कपडे उबदार लागतात.
प्रक्रिया (Steps in processing wool):
कातडी कापणे (Shearing): मेंढीच्या अंगावरून केसांसकट त्वचेचा पातळ थर काढणे.
स्वच्छ करणे (Scouring): काढलेली लोकर धुवून त्यातील धूळ, मळ आणि तेलकटपणा काढणे.
वर्गीकरण (Sorting): लोकरीचा पोत (Texture) आणि लांबीनुसार तिचे वर्गीकरण करणे.
रंगवणे (Dyeing): विविध रंगात लोकर रंगवणे.
सूतकताई (Spinning): तंतूंना पीळ देऊन त्यापासून लांब धागा (Yarn) तयार करणे. याच धाग्यापासून स्वेटर विणले जातात.
रेशीम (Silk):
स्रोत: रेशीम किड्याचा 'कोष' (Cocoon).
प्रक्रिया: रेशीम उद्योग (Sericulture): रेशीम मिळवण्यासाठी रेशीम किड्यांचे संगोपन करण्याच्या पद्धतीला 'रेशीम उद्योग' म्हणतात.
रेशीम किड्याचे जीवनचक्र (Life Cycle):
अंडी (Eggs): मादी रेशीम पतंग तुतीच्या (Mulberry) पानांवर अंडी घालते.
अळी (Larva/Caterpillar): अंड्यांमधून अळी बाहेर येते, जी तुतीची पाने खाऊन मोठी होते.
कोष (Pupa/Cocoon): पूर्ण वाढ झालेली अळी स्वतःभोवती प्रथिनांचा एक लांब, अखंड धागा गुंडाळते आणि 'कोष' तयार करते. या अवस्थेला 'प्युपा' म्हणतात. हा कोषच रेशीम धाग्याचा स्रोत आहे.
पतंग (Moth): कोषातील किड्याची पूर्ण वाढ झाल्यावर तो कोष तोडून पतंगाच्या रूपात बाहेर येतो.
धागा मिळवणे (Reeling): पतंग बाहेर येण्यापूर्वीच कोष उकळत्या पाण्यात टाकले जातात. यामुळे आतील किडा मरतो व धागा सहज सुटा होतो. एका कोषापासून अत्यंत लांब व अखंड धागा मिळतो.
गुणधर्म: चमकदार, मऊ, गुळगुळीत, मजबूत आणि वजनाला हलका.
प्रकार: सर्वात प्रसिद्ध 'तुती रेशीम' (Mulberry silk) आहे. याशिवाय टसर, एरी आणि मुगा हे रेशमाचे इतर प्रकार आहेत, जे वेगवेगळ्या प्रकारच्या रेशीम किड्यांपासून मिळतात.
३. संश्लिष्ट (कृत्रिम) धागे (Synthetic Fibres)
हे तंतू मानवनिर्मित असून, विविध रासायनिक प्रक्रियांवर आधारित आहेत. यांना 'मानवनिर्मित तंतू' (Man-made fibres) असेही म्हणतात.
कच्चा माल: बहुतेक संश्लिष्ट तंतू 'पेट्रोरसायने' (Petrochemicals) म्हणजे पेट्रोलियम पदार्थांवर प्रक्रिया करून मिळवलेल्या रसायनांपासून बनवले जातात.
संकल्पना: बहुवारिक (Polymer):
संश्लिष्ट तंतू हे 'बहुवारिक' (Polymer) असतात.
'पॉली' (Poly) म्हणजे 'अनेक' आणि 'मर' (Mer) म्हणजे 'भाग' किंवा 'एकक'.
एकवारिक (Monomer): बहुवारिक ज्या लहान रासायनिक घटकांच्या पुनरावृत्तीने बनलेले असते, त्या प्रत्येक लहान घटकाला 'एकवारिक' म्हणतात.
बहुवारिकीकरण (Polymerization): अनेक एकवारिक एकमेकांना जोडून एक लांब साखळी (बहुवारिक) तयार होण्याच्या प्रक्रियेला 'बहुवारिकीकरण' म्हणतात.
उदाहरण: कापूस हा 'सेल्युलोज' नावाचा नैसर्गिक बहुवारिक आहे, जो 'ग्लुकोज' या एकवारिकांपासून बनलेला असतो.
संश्लिष्ट तंतूंचे प्रकार आणि गुणधर्म:
रेयॉन (Rayon):
ओळख: 'कृत्रिम रेशीम' (Artificial Silk) म्हणून ओळखला जातो.
स्रोत: हा लाकडी लगद्यावर (Wood pulp - जो नैसर्गिक सेल्युलोज आहे) रासायनिक प्रक्रिया करून बनवला जातो. त्यामुळे हा 'अर्ध-संश्लिष्ट' (Semi-synthetic) मानला जातो.
गुणधर्म: रेशमाप्रमाणे चमकदार, कापसाप्रमाणे पाणी शोषतो, विविध रंगात रंगवता येतो.
उपयोग: कपडे, बेडशीट्स, गालिचे (कार्पेट).
नायलॉन (Nylon):
ओळख: हा पहिला पूर्णपणे संश्लिष्ट (Fully synthetic) तंतू आहे (यात कोणताही नैसर्गिक कच्चा माल वापरला नव्हता).
गुणधर्म: अत्यंत मजबूत, स्थितीस्थापक (Elastic), वजनाला हलका, चमकदार आणि धुण्यास अतिशय सोपा.
उपयोग: मजबूतपणामुळे: गिर्यारोहणाचे दोर, पॅराशूटचे कापड, मासेमारीची जाळी, टूथब्रशचे दात, कार सीट बेल्ट, मोजे (Socks).
पॉलिस्टर (Polyester):
ओळख: 'ईस्टर' (Ester) नावाच्या रसायनांच्या अनेक एकवारिकांपासून बनलेला बहुवारिक.
गुणधर्म: या धाग्याच्या कपड्यांना चुरगळ्या (Wrinkles) पडत नाहीत, ते कडक राहतात आणि धुण्यास सोपे असतात. ते लवकर सुकतात.
उपयोग: शर्ट, पँट, साड्या, सूट.
मिश्रधागे (Blended Fibres):
पॉलिकॉट (Polycot): पॉलिस्टर + कॉटन (कापूस). यात दोन्हीचे गुणधर्म येतात (कमी चुरगळणे + आरामदायी).
पॉलिवूल (Polywool): पॉलिस्टर + वूल (लोकर).
PET (पॉलीथिलीन टेरेफ्थॅलेट): हा पॉलिस्टरचा एक खूप परिचित प्रकार आहे. याचा उपयोग पाण्याच्या बाटल्या, भांडी, फिल्म्स बनवण्यासाठी होतो.
ॲक्रिलिक (Acrylic):
ओळख: 'कृत्रिम लोकर' (Artificial Wool) म्हणून ओळखला जातो.
गुणधर्म: नैसर्गिक लोकरीसारखाच उबदारपणा देतो, परंतु वजनाला हलका असतो. हा नैसर्गिक लोकरीपेक्षा स्वस्त असतो व अनेक रंगांमध्ये उपलब्ध असतो.
उपयोग: स्वेटर, शाली, ब्लँकेट.
संश्लिष्ट धाग्यांचे फायदे आणि तोटे:
फायदे:
ते नैसर्गिक धाग्यांपेक्षा जास्त टिकाऊ (Durable) असतात.
ते स्वस्त आणि सहज उपलब्ध असतात.
त्यांची देखभाल सोपी असते (लवकर सुकतात, कमी चुरगळतात).
तोटे:
उष्णतेचा परिणाम: संश्लिष्ट धागे गरम झाल्यास किंवा आगीच्या संपर्कात आल्यास वितळतात (Melt) आणि अंगाला चिकटतात, जे खूप धोकादायक असू शकते. (म्हणून स्वयंपाकघरात हे कपडे न घालण्याचा सल्ला दिला जातो).
आरामदायी नसतात: ते नैसर्गिक धाग्यांइतका घाम शोषत नाहीत.
पर्यावरणीय समस्या: ते 'जैविक-अविघटनशील' (Non-biodegradable) असतात.
४. प्लॅस्टिक (Plastic)
व्याख्या: प्लॅस्टिक हे सुद्धा एक 'बहुवारिक' (Polymer) आहे. संश्लिष्ट तंतूप्रमाणेच, प्लॅस्टिकमध्येही एकवारिकांची रचना असते.
रचना: काही प्लॅस्टिकमध्ये एकवारिकांची रचना 'रेखीय' (Linear) असते, तर काहींमध्ये ती 'जाळीदार' (Cross-linked) असते.
प्लॅस्टिकचे प्रकार (उष्णतेच्या परिणामावरून)
हा वर्गीकरणातील सर्वात महत्त्वाचा भाग आहे.
१. थर्मोप्लॅस्टिक (Thermoplastic):
व्याख्या: असे प्लॅस्टिक जे गरम केल्यावर मऊ होतात आणि त्यांचा आकार सहज बदलता येतो (Vitrify). थंड केल्यावर ते पुन्हा कडक होतात. ही प्रक्रिया अनेक वेळा करता येते.
गुणधर्म: यांचे सहज 'पुनर्चक्रीकरण' (Recycle) करता येते.
रचना: यांची रचना बहुधा 'रेखीय' असते.
उदाहरणे:
पॉलिथीन (Polythene): पॉली + इथीन. सर्वात जास्त वापर. (उदा. कॅरी बॅग, पिशव्या).
पीव्हीसी (PVC - Polyvinyl Chloride): (उदा. पाण्याचे पाईप्स, बूट, रेनकोट, केबलची आवरणे).
२. थर्मोसेटिंग प्लॅस्टिक (Thermosetting Plastic):
व्याख्या: असे प्लॅस्टिक ज्यांना तयार करताना एकदा विशिष्ट आकार दिल्यानंतर, पुन्हा गरम करून मऊ करता येत नाही किंवा त्यांचा आकार बदलता येत नाही.
गुणधर्म: यांचे 'पुनर्चक्रीकरण' करता येत नाही. हे उष्णता-रोधक असतात.
रचना: यांची रचना 'जाळीदार' (गुंतागुंतीची) असते.
उदाहरणे:
बॅकेलाइट (Bakelite): हा उष्णता आणि वीज यांचा 'दुर्वाहक' (Poor conductor) आहे. (उदा. इलेक्ट्रिकल स्विच, कुकर, तवा यांचे हँडल).
मेलामाइन (Melamine): हा उष्णतेला चांगला विरोध करतो आणि 'अग्नी-प्रतिरोधक' (Fire resistant) आहे. (उदा. 'न फुटणारी' जेवणाची भांडी, किचनमधील फरशा, अग्निशमन दलाच्या जवानांच्या कपड्यांचे बाह्य आवरण).
टेफ्लॉन (Teflon): एक विशेष प्लॅस्टिक ज्यावर पाणी किंवा तेल चिटकत नाही. (उदा. नॉन-स्टिक कुकवेअर (तवे, भांडी) वरील काळा लेप).
५. प्लॅस्टिक आणि पर्यावरण (Plastic and Environment)
मुख्य समस्या: प्लॅस्टिक हे 'जैविक-अविघटनशील' (Non-biodegradable) आहे.
जैविक-विघटनशील (Biodegradable): असे पदार्थ जे जिवाणू (Bacteria) किंवा इतर सूक्ष्मजीवांच्या क्रियेमुळे नैसर्गिकरित्या विघटित होतात (कुजतात). (उदा. भाजीपाल्याची साले, फळे, कागद, सुती कापड).
जैविक-अविघटनशील (Non-biodegradable): असे पदार्थ जे नैसर्गिक प्रक्रियेद्वारे सहज विघटित होत नाहीत. त्यांना विघटित होण्यासाठी हजारो वर्षे लागू शकतात. (उदा. प्लॅस्टिक, काच, धातू).
प्लॅस्टिक प्रदूषणाचे धोके:
जमीन आणि पाणी प्रदूषित होते.
कचरा गटारे आणि नाल्यांमध्ये अडकून तुंबतो.
प्राण्यांनी (उदा. गायी) प्लॅस्टिक पिशव्या खाल्ल्यास त्यांच्या आरोग्यास व जीवास धोका होतो.
प्लॅस्टिक जाळल्यास अत्यंत विषारी वायू बाहेर पडतात, ज्यामुळे वायू प्रदूषण होते.
उपाययोजना: ५ 'R' तत्व (The 5 R Principle) पर्यावरण वाचवण्यासाठी एक जबाबदार नागरिक म्हणून आपण ५ 'R' तत्वांचे पालन केले पाहिजे:
Refuse (नकार देणे): प्लॅस्टिकच्या वस्तू (उदा. पिशव्या) नाकारणे.
Reduce (वापर कमी करणे): प्लॅस्टिकचा वापर शक्य तितका कमी करणे.
Reuse (पुनर्वापर करणे): एकच वस्तू (उदा. डबा, बाटली) पुन्हा पुन्हा वापरणे.
Repurpose (वेगळ्या कामासाठी वापर): वस्तूचा मूळ उपयोग संपल्यावर ती दुसऱ्या कामासाठी वापरणे (उदा. जुन्या बाटलीचे झाडांसाठी कुंडी बनवणे).
Recycle (पुनर्चक्रीकरण करणे): जुन्या प्लॅस्टिक वस्तूंपासून (फक्त थर्मोप्लॅस्टिक) नवीन वस्तू बनवणे.
नागरिकांची जबाबदारी: ओला कचरा (विघटनशील) आणि सुका कचरा (अविघटनशील) वेगवेगळा जमा करणे, हे पुनर्चक्रीकरणासाठी अत्यंत महत्त्वाचे आहे.
