आदरणीय व्यासपीठ, वंदनीय गुरुजन आणि माझ्या प्रिय मित्र-मैत्रिणींनो,
एका बागेची कल्पना करा... जिथे गुलाबाची लाल फुले आहेत, जाई-जुईची पांढरी फुले आहेत, आणि झेंडूची पिवळी-केशरी फुलेही आहेत. जेव्हा ही सगळी फुले एकत्र फुलतात, तेव्हा ती बाग किती सुंदर आणि आकर्षक दिसते! आता विचार करा, जर त्या बागेत फक्त एकाच रंगाची फुले असती, तर ती तितकी सुंदर दिसली असती का? नाही. हीच गोष्ट आपल्या भारत देशालाही लागू होते. आपला भारत देश अशाच एका सुंदर बागेसारखा आहे, जिथे अनेक धर्म, भाषा, आणि संस्कृतींची फुले एकत्र फुलली आहेत. म्हणूनच, आज माझ्या भाषणाचा विषय आहे - 'विविधतेत एकता: भारताची खरी शक्ती'.
'विविधतेत एकता' हे केवळ आपल्या पुस्तकांमधील एक वाक्य नाही, तर ते भारताचे जिवंत सत्य आहे. काश्मीरपासून कन्याकुमारीपर्यंत आणि गुजरातपासून अरुणाचल प्रदेशपर्यंत, आपला देश किती विविधतेने नटलेला आहे! इथे कुणी मराठी बोलतं, तर कुणी तमिळ. कुणी हिंदी बोलतं, तर कुणी बंगाली. इथे दिवाळीचा दिव्यांचा सण साजरा होतो, तितक्याच उत्साहाने ईदची शिर-खुरमा पार्टी होते आणि ख्रिसमसचे दिवेही चमकतात. प्रत्येकाचे सण वेगळे, प्रत्येकाचे कपडे वेगळे, प्रत्येकाची भाषा वेगळी, पण तरीही आपण सर्वजण एका धाग्याने जोडलेले आहोत, आणि तो धागा म्हणजे 'भारतीयत्व'.
हीच एकता आपल्या इतिहासानेही सिद्ध केली आहे. जेव्हा इंग्रजांनी आपल्या देशावर राज्य केले, तेव्हा त्यांनी आपल्याला 'फोडा आणि राज्य करा' या नीतीचा वापर करून विभागण्याचा प्रयत्न केला. पण तेव्हा महात्मा गांधी, सरदार पटेल, मौलाना आझाद, भगतसिंग यांसारखे वीर एकत्र आले. ते वेगवेगळ्या धर्माचे आणि प्रांताचे होते, पण त्यांचे ध्येय एकच होते - भारताचे स्वातंत्र्य. त्यांच्या या एकजुटीमुळेच आपण दीडशे वर्षांची गुलामगिरी तोडून स्वतंत्र झालो. यावरून हेच सिद्ध होते की, जेव्हा आपण एकत्र असतो, तेव्हा कोणतीही शक्ती आपल्याला हरवू शकत नाही.
मित्रांनो, आपली ही एकता केवळ आपल्यासाठीच नाही, तर संपूर्ण जगासाठी एक उदाहरण आहे. जगात असे अनेक देश आहेत, जिथे भाषा आणि धर्मावरून वाद होतात, गृहयुद्धे होतात. पण आपला भारत देश जगाला दाखवून देतो की, वेगवेगळे विचार आणि संस्कृतीचे लोकही एकत्र आनंदाने आणि शांततेने राहू शकतात. आपल्या क्रिकेट संघाकडे बघा, तिथे वेगवेगळ्या राज्यांचे आणि धर्मांचे खेळाडू खांद्याला खांदा लावून केवळ भारतासाठी खेळतात. हीच तर आपली खरी शक्ती आहे.
आज स्वातंत्र्याच्या इतक्या वर्षांनंतरही, काही शक्ती आपल्याला धर्म, जात आणि भाषेच्या नावावर विभागण्याचा प्रयत्न करत आहेत. पण आपण सावध राहिले पाहिजे. आपली खरी ताकद एकमेकांशी लढण्यात नाही, तर एकमेकांसोबत राहण्यात आहे.
चला तर मग, या स्वातंत्र्यदिनी आपण सर्व मिळून शपथ घेऊया की, आपण आपल्या देशाची ही 'विविधतेतील एकता' जपू आणि तिलाच आपली सर्वात मोठी शक्ती बनवू.
धन्यवाद! जय हिंद, जय भारत!
